λεπτό με το λεπτό

Ξέρεις πως δεν έχω τίποτα να σου δώσω
κι είναι τόσο δύσκολο να σου εξηγήσω
γιατί μου αρέσει να ζω και ν’ αναπνέω
κάθε φορά που κοιτάζω εσένα
σ’ ένα ταξίδι από τα χείλια ως τα μάτια σου
αντανάκλαση του μικρού κοριτσιού
ή μια ανακάλυψη του οίκτου σου για μένα...


κι αν δεν ήταν τόσο ωραία εδώ
θα μπορούσα να έρθω μαζί σου
μα έχω βαρεθεί να σου ζητώ συγγνώμη
κι είναι βέβαιο πως δε μπορώ πια ν' αλλάξω
γιατί ο κόσμος είναι μια χούφτα χιόνι
κι η κατανόηση δείχνει ν' αργοπεθαίνει
λεπτό με το λεπτό...