Παρασκευή 1 Μαΐου 2009

χειμωνιάτικη απόδραση



Μου είχες πει ότι από την ένταση της πολύωρης οδήγησης, μόλις φτάσουμε, θα πέσουμε κατευθείαν για ύπνο. Σου είχα πει ότι αποκλείεται, ότι όσο κουρασμένη και να είμαι θα σε θέλω πολύ, μα εσύ επέμενες τόσο που με πείσμωσες ακόμα περισσότερο. Νομίζω τελικά, ότι το έκανες επίτηδες.

Στην διαδρομή για το Πήλιο σταματήσαμε να βγάλουμε φωτογραφίες τα άγρια χιονισμένα βουνά, τις πέτρινες εκκλησούλες που πάντα μ’ άρεσαν. Όταν άρχισε να σουρουπώνει φτάσαμε τελικά στο μικρό χωριό που ήταν ο προορισμός μας.

Το πέτρινο παραδοσιακό πηλιορίτικο ξενοδοχείο που είχα κλείσει, φάνταζε ακόμα πιο όμορφο απ’ τις φωτογραφίες που είχα δει στην ιστοσελίδα του. Οι κρατήσεις είχαν γίνει εδώ και μια εβδομάδα και βρισκόμασταν ήδη καθοδόν για το δωμάτιο με το τζάκι που είχα ζητήσει.

Έβαλες το κλειδί στην υποδοχή και ακούστηκε το μαγικό κλικ. Με σήκωσες στα δυνατά μπράτσα σου και με ακούμπησες απαλά δίπλα στο κρεβάτι.

- “ Είμαι πολύ κουρασμένη απ’ το ταξίδι. Έχει πάει 7 η ώρα και ταξιδεύουμε απ’ το πρωί... Έλα να κατέβουμε στο εστιατόριο στο ισόγειο να φάμε κάτι » σου είπα δήθεν ανέμελα για να δω πως θα αντιδράσεις.

Στην αρχή ζήτησα να μας φέρουν ξύλα ν’ ανάψουμε το τζάκι. Με κοίταζες μες τα μάτια, μες το στόμα. Πόσο όμορφος ήσουν ... Με τράβηξες πάνω σου και με έγδυσες πετώντας τα ρούχα γύρω μου. Πρώτα το μπεζ μου χοντρό πουλόβερ, μετά με αργές κινήσεις το μπουστάκι μου, το δαντελένιο σουτιέν μου.

Φιλούσες την γυμνή μου σάρκα, κάθε φορά που ελευθέρωνες το κορμί μου γυμνό. Γδύθηκες βιαστικά κι εσύ. Θαύμασα γι ακόμη μια φορά το αντρικό μυώδες κορμί σου. Με ξάπλωσες ανάσκελα στο κρεβάτι και τύλιξα τα πόδια μου γύρω σου. Πάντα σου άρεσε τα τυλίγω τα πόδια μου γύρω απ’ τη μέση σου. Θυμάσαι;

Μπήκες απαλά μέσα μου, να μην πονάω. Ένοιωσα το καυτό σου μόριο σκληρό να με καρφώνει βαθειά. Άρχισα να ιδρώνω και παραδομένη στα υγρά φιλιά σου, ταξίδευα, χανόμουνα στα όσα μου έκανες.

Μέχρι το πρωί δεν σταματήσαμε να κάνουμε έρωτα ξανά και ξανά. Τα λόγια σου με τρέλαιναν. Τα κορμιά μας γίναν ένα…. Τα σεντόνια μας υγρά, τα κορμιά μας εξουθενωμένα! Εσύ μωρό μου το κάνεις να μοιάζει ονειρικό.

Και όταν στο τέλος ακουμπήσαμε ξέπνοοι στο κρεβάτι και το χέρι σου κύλησε χαμηλά στη μέση, ξαφνιάστηκες που άγγιξες την φωλίτσα μου υγρή, πρόθυμη, να σε θέλει ακόμα….

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψε ελεύθερα το σχόλιο σου,
Θα το αντέξω...